Puisi Gunung
Ooh Gunung …
Kaendahanmu…
Ngawe mripat pingin
Nguasno awakmu
Nanging ing njero wetengmu
Ono lahar ingkang panas
Gunung …
Sawektu lahar iku muncrat
Kali podho banjer kabeh
Manungso phodo mlayu dewe-dewe
Kewan-kewan phodo Kabingungan
Kaendahan desa, kaendahan sawah lan wit-witan ilang kabeh, semburat kabeh
Opo awakmu nyemburno laharmu
Krono di kongkon gusti kito
Gusti ingkang maha kuasa
Nguasai sak alam jagad raya
Dhuh gusti …
Opo panjenengan murka
Marang manungsa
Sing isone ngusak alam iki
Saumpomo iso njogo
Bencono ora kiro nyeluki
Nanging kate yok opo
Kabeh podho ora gelem
Koncoan ambek manungso
Nanging saya ora dapat apa-apa
Bisane mung dungo
Marang gusti kang maha kuasa
0 Response to "Puisi Gunung"
Posting Komentar